Oké ik ga iets bekennen.
Ik ben fan van het songfestival. Ik ben dus zo iemand die
met scoreformulieren voor de televisie zit. Inmiddels doen we dat met een
groepje mensen. Eerlijk gezegd gaat het vaker over de bizarre acts en outfits
dan over de muziek. Maar het geeft mij een soort van WK gevoel. Saamhorigheid.
Dat we dit jaar gaan winnen staat voor mij vast. Maar daar gaat deze blog niet over. Ik zat donderdagavond naar het liedje van Duncan te luisteren en iets raakte me. Sinds Hugo’s dood doet muziek zoveel meer met me. Ik vind in veel liedjes mooie teksten, maar nog vaker is het de melodie of de sfeer die een liedje oproept. Het raakt emoties, die anders verborgen blijven. Nog steeds is het mijn ultieme manier van het opzoeken van mijn verdriet. Het liefst alleen, in de auto en dan het volume echt op standje asociaal. Heerlijk. Ik heb heel wat tranen vergoten op deze manier.
Zo zat ik dus donderdag naar Duncan te luisteren:
A broken heart is all that’s left
I’m still fixing all the cracks
Lost a couple of pieves when
I carried it, carried, carried it home
All I know, all I know
Loving you is a losing game
Game-over. Zo voelde het. Alsof ik had verloren. Mooie
poging. Leuk geprobeerd. Maar mislukt. Ga terug naar start en begin opnieuw. Ik
zie mezelf weer liggen in dat ziekenhuisbed met mijn hart in 1000 stukjes. Ik
voel nog de wanhoop, omdat ik geen idee had hoe en of ik dit ooit kon lijmen.
Toen we Hugo begroeven, bleven er stukjes van mijn hart bij hem achter. Ik
raapte mezelf en mijn gebroken hart bij elkaar, maar helemaal helen zal het
nooit. Er is geen superlijm. Er is alleen maar langzaam drogende lijm die af en
toe weer loslaat.
Mijn hart is inmiddels gelijmd, maar de scheuren blijven kwetsbaar. Soms denk ik dat het over is. Klaar, genoeg gehuild. Totdat ik weer een liedje opzet en ik het weer voel. De emotie. Het verdriet. De pijn. De liefde. En ik zoek het bewust op. Omdat ik het koester, mijn gebroken hart. Omdat het me dichter bij Hugo brengt. Een verloren spel? Nee, een spel dat ik met liefde heb gespeeld. En de liefde verliest nooit.